Metaalbuurt

De buurt bestond uit merendeels oude bewoners, die generatie op generatie in de buurt en soms zelfs in hetzelfde huis wonen. De wijk was eind jaren ‘90 sterk verouderd. Om ouderen te behouden in de wijk was een appartementengebouw nodig. Restauratie was niet haalbaar als huurwoning. Een deel van de woningen is daarom vervangen en de meeste gerenoveerde woningen zijn verkocht. Door de kleuren en materialen van de nieuwe delen goed af te stemmen op de monumentale, en door eenheid in de maaiveldinrichting, is de wijk een geheel gebleven.

118 woningen zijn gerestaureerd. De kleine woningen van plm. 65 m2 zijn uitgebreid met achteraanbouwen met keuken, slaapkamers en sanitair. Hierdoor zijn ze zeer geschikt als seniorenwoningen in de kleine variant (7 meter uitbouw) en voor gezinnen in de grote variant (11 meter uitbouw).

Voor de nieuwbouw was de verkaveling van Klosters uitgangspunt. Het plan kent verschillende types twee- en drieslagen en L-vormige tweekappers. De nieuwe gezinswoningen in de huursector hebben een lage dakrand aan de voorgevel, waarmee de schaal relatief klein blijft. Met hun verticale dakkapellen en door voor de materialisatie van dak en voorgevel hetzelfde materiaal te kiezen, krijgen ze een statig en modern voorkomen. Voor de Van den Bent Stichting is een vier- en een drieslag ingericht voor 2 woongroepen verstandelijk beperkte jong volwassenen.

Een aantal woningen aan de Aluminiumweg is vervangen door een appartementen-complex voor senioren. De galerij op het noorden is grotendeel met glazen panelen afgeschermd, waardoor een aangename buitenzone is ontstaan, passend bij de doelgroep van ouderen.